Το Κυκλαδίτικο νησί της Νάξου
H Nάξος είναι το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων και ήταν το κέντρο του Κυκλαδικού πολιτισμού, κατά τη διάρκεια των αρχαϊκών χρόνων. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα της Νάξου με πληθυσμό κατά προσέγγιση 7.000 άτομα. Η Νάξος είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Ελλάδας, λόγω των μεγάλων αμμώδων παραλιών και των κρυστάλλινων γαλαζοπράσινων νερών της.
Η άριστη υποδομή του νησιού με την εύκολη πρόσβαση από θάλασσα ή αέρα, δημιουργεί τις καλύτερες συνθήκες, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, συνδυάζοντας τις καταπληκτικές παραλίες μαζί με τα γραφικά ορεινά χωριά, συντελώντας έτσι σε έναν μοναδικό προορισμό.
Η τοπική κουζίνα του νησιού είναι γευστικότατη, καθώς προέρχεται από τα τοπικά αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Η Νάξος διαθέτει επίσης πάρα πολλές παραδοσιακές ταβέρνες με φρέσκο ψάρι, φρέσκα θαλασσινά, τοπικό τυρί και πιάτα από ντόπια κρέατα. Επιπρόσθετα η Νάξος παράγει και το δικό της κρασί.
Naxos is also perfect for practicing water sports. In addition, by chartering a sailing boat or a water taxi you can tour the island and explore all of its secluded bays, beaches and caves. The island is popular for family holidays, but also for younger people, since its night life is vigorous!
Η πόλη της Νάξου
Η Χώρα της Νάξου έχει όλα τα τυπικά χαρακτηρηστικά των Κυκλαδίτικων οικισμών, με τα στενά πλακόστρωτα σοκάκια, τα μικρα λευκά σπιτάκια με τις πανέμορφες αυλές και σφύζει από ζωή με τα αμέτρητα καφέ, μπαρ και εστιατόρια δίπλα από το νερό και τα καταστήματα όλων των ειδών.
Όταν το πλοίο φτάνει στο κοσμοπολίτικο νησί της Νάξου και το λιμάνι της, γίνεται αμέσως ορατή η πασίγνωστη “Πορτάρα”, το Βενετσιάνικο κάστρο στην κορυφή του λόφου και τα πολλά ιδιωτικά ιστιοπλοικά και γιωτ στο λιμάνι. Αμέσως γίνεται αντιληπτό πως η Νάξος είναι πραγματικά ένα ξεχωριστό νησί των Κυκλάδων, ευλογημένο από τη φύση και με μακρά ιστορία, σαγηνεύοντας τον επισκέπτη της σε ένα ταξίδι φυσικής ομορφιάς με νησιωτική αισθητική και παραδοσιακή κουλτούρα.
Τα αξιοθέατα της Νάξου
Πορτάρα. Η Πορτάρα βρίσκεται στην κορυφή ενός μικρού βράχου στην άκρη του λιμανιού της Νάξου και είναι το μνημείο που προκαλεί το μεγαλύτερο δέος στου επισκέπτες του νησιού, όντας το ορόσημο της Νάξου. Κατασκευάστηκε το 520 π.Χ. για πύλη προς τον επιβλητικό ναό του Απόλλωνα, αλλά δεν τέλειωσε ποτέ διότι το 506 π.Χ. ο τύραννος της Νάξου Λύγδαμις που ήταν ο εμπνευστής του έργου, έφυγε από την εξουσία και ο χώρος λεηλατήθηκε για το πολύτιμο μάρμαρό του.
Κάστρο. Το επιβλητικό κάστρο της Νάξου κτίστηκε από τον Μάρκο Σανούδο για να προστατεύει την πόλη της Νάξου. Ο προσανατολισμός του ήταν το εσωτερικό του νησιού. Διέθετε τρεις πύλες, το «Παραπόρτι», η νότια πύλη, η βόρεια η περίφημη «Τρανή Πόρτα», κι ακόμα μια νοτιοανατολική, που σήμερα δεν σώζεται. Το κάστρο κατασκευάσθηκε για να φιλοξενήσει τους αποίκους-κατακτητές, κι απ’ αυτούς όσοι αναγνωρίζονταν ως nobili-ευγενείς, που αποτελούντο από άλλους λαούς, είχαν άλλες συνήθειες, πολιτικές και πολιτισμικές, άλλη θρησκεία κι αποτελούσαν μια μειονότητα σε σχέση με τον ορθόδοξο πληθυσμό του νησιού. Υποθέτουμε ότι τη σημερινή του μορφή αρχίζει να τη διαμορφώνει επί Κρίσπων, στα μέσα του 15ου αι. Από τους υποτιθέμενους δώδεκα πύργους του Κάστρου που το προστάτευαν σώζεται μόνον ένας, ο πύργος των Κρίσπι, τον οποίο η τοπική αφήγηση «θέλει» να είναι το ανάκτορο της δυναστείας αυτής, αλλά, που, στην πραγματικότητα οικοδόμησε ο φυσικός (νόθος) γιος του δούκα Γουλιέλμου του Β’, μετά το 1453, και γι αυτό δεν είχε δικαιώματα στο θρόνο της ηγεμονίας. Σήμερα λειτουργεί σαν Βυζαντινό Μουσείο, κατά την επιθυμία των δωρητών του στο Κράτος, της οικογένειας Π. Γλέζου, γι αυτό κι είναι γνωστός και ως πύργος του Γλέζου ή της Απεραθίτισας, εξαιτίας της καταγωγής της οικογένειας.
Παλιά Πόλη Έξω από την περιοχή του κάστρου έχουν αναπτυχθεί άλλοι 2 οικισμοί. Το Μπούργκο, στη δυτική πλευρά του λόφου κοντά στη θάλασσα, με την Μητρόπολη και το Νιο Χωριό (Νέο Χωριό) που αρχικά κατοικήθηκε από τους Κρήτες, καθώς και από μία εβραϊκή συνοικία. Η ανάγκη για κάποιο είδος άμυνας κατά των επιθέσεων του εχθρού, η συνετή χρήση του περιορισμένου διαθέσιμου χώρου και η αντοχή των τοπικών οικοδομικών υλικών καθόρισε τον τρόπο τα σπίτια των απλών ανθρώπων χτίστηκαν όχι μόνο στη Χώρα, αλλά και στα χωριά. Στους παραδοσιακούς οικισμούς τα σπίτια είναι δίπλα το ένα στο άλλο, με μικρές αυλές. Αυτά τα σπίτια συχνά επεκτείνονται πάνω από το επόμενο σπίτι ή το δρόμο δημιουργώντας τα “στέγαστα” (προστατευόμενα δρόμοι), ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των δρόμων της Νάξου. Οι δρόμοι είναι στρωμένοι με πέτρινες πλάκες και πολύ στενoί, συνήθως λιγότερο από 2 μέτρα πλάτος. Σήμερα, τα ίδια σοκάκια της Χώρας είναι γεμάτα ζωή και χρώμα και οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν καταστήματα, κέντρα διασκεδάσεως τη νύχτα, παραδοσιακή κουζίνα και μουσική.
Παναγία Δροσιανή Η εκκλησία βρίσκεται κοντά στο χωριό Μονή στην περιοχή Τραγαία της Νάξου. Είναι ένας πρωτοχριστιανικός ναός μονόχωρος, τρίκογχος με τρούλο και αιγαιοπελαγίτικο αρχιτεκτονικό ρυθμό. Η Παναγία η Δροσιανή σύμφωνα με τους όλους τους μελετητές διαθέτει το καλύτερα σωζόμενο τοιχογραφικό πρόγραμμα της περιόδου. Το επίσης πολύ σημαντικό εκτός από την ηλικία, στις σωσμένες τοιχογραφίες είναι η μοναδικότητα τους καθώς παρουσιάζουν καλλιτεχνικές ιδιοτυπίες που δεν έχουν παρατηρηθεί σε κανένα άλλο μνημείο του Χριστιανισμού.
Όπως η μοναδική διπλή παράσταση του Χριστού στον τρούλο, ως νέου με λίγα γένεια και ως ώριμου άνδρα με γενειάδα ή οι έξι αρχάγγελοι, αντί για τέσσερις όπως συνήθως, που κρατούν τη δόξα του Χριστού στην κόγχη της αψίδας του ιερού του ναού όπου παριστάνεται η Ανάληψη. Χαρακτηριστικές είναι οι αφιερωματικές επιγραφές που μαρτυρούν μια "παλαική" συμμετοχή στη χορηγία των ιερών εικόνων. Η παράδοση θέλει την εικόνα της Παναγίας να μεταφέρεται κάθε βράδυ στην σημερινή θέση όταν οι κάτοικοι της περιοχής ξεκινούσαν να θεμελιώσουν το μοναστήρι σε διαφορετικές τοποθεσίες κάθε φορά.
Κούρος-Μέλανες. Το χωριό Μέλανες είναι ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς της Νάξου. Στην περιοχή του Φλεριού λειτούργησαν οι πρώτες σχολές γλυπτικής οπού εκεί βρίσκονται ο Κούρος Μελάνων που είναι έργο του 6 αιώνα π.χ. (πολύ παλαιότερο της Ακρόπολης ) και το ιερό των πηγών (ο οίκος της αρχαϊκής εποχής). Οι 2 γιγάντιοι ημιτελειωμένοι για άγνωστο λόγο Κούροι των 2 περίπου μέτρων, βρέθηκαν στην περιοχή με την επικρατέστερη εκδοχή πως έπρεπε να μεταφερθούν κάπου αλλού.
